تشخیص سرطان پروستات

تشخیص سرطان پروستات خصوصاً در اوایل بیماری از اهمیت زیادی برخوردار است. افراد مشکوک به سرطان پروستات در صورت مشاهده علائم خاص این بیماری باید به پزشک مراجعه کنند تا مورد آزمایش قرار بگیرند.

در قدم اول بهتر است به پزشک عمومی مراجعه کنید تا برای بررسی وجود سلول‌های غیرطبیعی در ناحیه پروستات خود مورد بررسی قرار بگیرید.

ممکن است بعد از مراجعه به پزشک، در صورت مشاهده علائم بیماری و تشخیص سرطان پروستات، مرحله بندی سرطان انجام شود. به این طبقه بندی وسعت سرطان می‌گویند.

به عبارت ساده تر پزشکان با کمک راه های تشخیص سرطان پروستات قرار است مشخص کنند که اندازه تومور چقدر است،

سرطان از کجا شروع شده و در حال حاضر کدام یک از اندام‌ها را تحت تأثیر قرار داده است. در اینجا قرار است به نحوه تشخیص و غربالگری سرطان پروستات اشاره کنیم و تمام پرسش‌های لازم در این زمینه را پاسخ دهیم.

اهمیت تشخیص زود هنگام سرطان پروستات

مانند هر نوع سرطان دیگر، مهم است که تشخیص سرطان پروستات در زمان مناسب انجام بگیرد.

به همین دلیل افراد مشکوک باید در صورت دیدن علائم این سرطان به پزشک مراجعه کنند. در بهترین شرایط غربالگری سرطان ناحیه پروستات باعث می‌شود که این بیماری حتی قبل از بروز علائم آن تشخیص داده شود.

این کار باعث می‌شود که درمان بیماری راحت تر باشد. بنابراین تشخیص سرطان پروستات در مراحل اولیه بیماری می‌تواند کمک زیادی به افراد بیمار، خصوصاً اشخاص مبتلا به نوع سرطان بدخیم کند.

اگرچه سرطان پروستات خصوصاً در افراد جوان تر مرگ و میر کمتری دارد، اما تشخیص زود هنگام این بیماری هم می‌تواند در بقای بیشتر افراد و حتی افراد مبتلا به سرطان پیشرفته کمک کننده باشد.

این بیماری دومین نوع سرطان شایع در مردان محسوب می‌شود و هر چه سن بالاتر برود، شانس ابتلای افراد به آن بیشتر است.

با این وجود خبر خوب این است که بیشتر از 80 درصد بیماران زمانی شناسایی می‌شوند که سلول‌های سرطانی گسترش پیدا نکرده اند.

معاینه فیزیکی برای تشخیص سرطان پروستات

پروستات یک غده طبیعی در اندازه کوچک است که جایگاه آن بین راست روده و آلت تناسلی مردان قرار دارد.

هرچه بیشتر در مورد پروستات و عملکرد طبیعی آن بدانید، احتمالاً بهتر می‌توانید درک کنید که سرطانی شدن این ناحیه چگونه ممکن است در طول زمان ایجاد شود.

اما یکی از راه های تشخیص سرطان پروستات از طریق معاینه فیزیکی شخص مشکوک به سرطان است. افراد حتی اگر علائمی نداشته باشند، بهتر است به صورت سالانه معاینه فیزیکی را انجام دهند.

به دلیل محل قرارگیری غده پروستات، پزشک می‌تواند با یک معاینه فیزیکی درون مقعدی، سرطانی بودن این غده را تشخیص دهد.

البته در بسیاری از مواقع ممکن است تشخیص سرطان غده پروستات حتی با معاینه فیزیکی انجام نشود، زیرا تا پیشرفته شدن سرطان علائم خاصی بروز پیدا نمی‌کنند.

در معاینه فیزیکی علائم دیگر مثل ظاهر بیمار و یا سلامت قلب، ریه‌ها، گردن، برخی اندام‌ها، شکم و حتی حساسیت استخوانی هم ممکن است مورد بررسی قرار گیرند.

ارزیابی برای سرطان پروستات چگونه انجام می‌شود؟

ارزیابی قبل از تشخیص سرطان پروستات می‌تواند با استفاده از روش‌های گوناگونی انجام شود. اما در ابتدا آنچه مهم است علائم اولیه خواهند بود.

بر اساس علائم و شرایط بیمار ممکن است پزشک معالج از انواع تست‌ های تشخیصی سرطان پروستات استفاده کند. متوسط سن افراد برای ارزیابی این نوع سرطان، 50 سالگی خواهد بود.

اگرچه برخی از افراد حتی ممکن است زودتر از این زمان هم نیاز به انجام تست داشته باشند.

با اینکه اکثر افراد به دلایلی کاملاً اتفاقی یا در نتیجه سبک زندگی نامناسب به سرطان دچار می‌شوند، اما تقریباً 10 درصد از مردان به دلیل سندرم سرطان پروستات ارثی به این بیماری مبتلا می‌شوند.

همانطور که گفتیم برای ارزیابی و تشخیص سرطان پروستات تست‌های متفاوتی وجود دارند که تست ژنتیک یکی از آن‌ها محسوب می‌شود.

این تست از طریق آزمایش ساده خون یا بزاق دهان انجام می‌شود و بسته به نتیجه آن ممکن است آزمایش‌های جدی برای شما پیشنهاد شود.

تست ژنتیک در رابطه با شناسایی جهش ژنتیکی مرتبط با سرطان پروستات در موارد وراثتی آن است.

تست های تشخیص سرطان پروستات

اگر هنگام مراجعه به پزشک، مشکوک به سرطان پروستات تشخیص داده شوید، ممکن است پزشک شما را معاینه کند.

البته سرطان اولیه پروستات معمولاً علائم خاصی را ایجاد نمی‌کند و حتی ممکن است با معاینه فیزیکی هم چیزی مشخص نشود.

اما در بسیاری از مواقع امکان دارد پزشک از سایر تست‌ های تشخیصی سرطان پروستات استفاده کند تا از بابت وجود یا عدم وجود سلول‌های سرطانی در ناحیه پروستات مطمئن شود.

در بسیاری از اوقات تشخیص سرطان پروستات به کمک تست‌های غربالگری انجام خواهد شد و در صورتی که نتایج آزمایشات غربالگری علائم مشکوکی را نشان دهند، سایر آزمایشات برای اطمینان از صحت نتایج دریافتی تجویز می‌شوند.

اگر در مراحل اولیه برای تشخیص سرطان پروستات به یک پزشک عمومی مراجعه کنید، ممکن است پس از بررسی نتایج به متخصص اورولوژیست ارجاع داده شوید تا تحت آزمایش یک یا چند مورد از تست‌های زیر قرار بگیرید.

• اسکن استخوان

اسکن استخوان یکی از راه های تشخیص سرطان پروستات محسوب می‌شود. در سرطان‌های تهاجمی ممکن است سلول‌های بیمار به سایر نقاط بدن نیز گسترش  یابند.

استخوان‌ها اولین جایی خواهند بود که سلول‌های سرطانی به آنجا هجوم می‌برند. به همین دلیل اسکن استخوان نشان خواهد داد که آیا سرطان به این ناحیه از بدن رسیده است  است یا خیر.

در این اسکن از تزریق مقدار کمی ماده رادیواکتیو برای اسکن استخوان‌های بدن استفاده می‌کنند.

• سی تی اسکن

سی تی اسکن یا اسکن (CT)  نوعی توموگرافی کامپیوتری است که با کمک آن می‌توان تصاویر دقیقی از بدن به دست آورد.

این نوع تست تشخیص سرطان پروستات در حالت معمول برای سرطان‌هایی که در مراحل ابتدایی قرار دارند، کاربرد نخواهد است. اما در بسیاری از مواقع می‌تواند نشان دهد که آیا سلول‌های سرطانی سایر نقاط بدن مانند غدد لنفاوی را نیز درگیر کرده اند یا خیر.

از طرف دیگر سی تی اسکن برای تست سرطان‌های پروستات عود کرده نیز روش تشخیصی مناسبی محسوب می‌شود.

• سونوگرافی (Trus)

سونوگرافی (Trus) از دیگر تست های تشخیصی سرطان پروستات محسوب می‌شود که برای معاینه غده پروستات قابل استفاده است.

پزشک ممکن است در حین این سونوگرافی که به اسکن اولتراسوند ترانس رکتال پروستات شهرت دارد، از بافت پروستات هم نمونه برداری ‌کند. این نمونه برداری یا بیوپسی از غده پروستات باعث تشخیص دقیق تر سرطان خواهد شد.

در این اسکن از امواج صوتی با فرکانس بالا در تصویربرداری از بدن استفاده می‌شود و طی آن تغییرات غیرطبیعی بدن را مشخص می‌کند.

• اسکن (PET)

یکی دیگر از تست های تشخیصی سرطان پروستات، اسکن PET)) نام دارد. این یکی از رایج ترین انواع اسکن برای تشخیص سرطان پروستات است و از آن برای مکان یابی سرطان و مرحله بندی نوع سرطان استفاده می‌شود.

این نوع اسکن به دلیل تصویربرداری دقیق تر، به منظور برنامه ریزی درمانی بهتر و داشتن یک دوره مراقبتی هدفمند مورد استفاده قرار می گیرد.

• آزمایش دیجیتال رکتال (DRE)

آزمایش دیجیتال رکتال (DRE) را نیز می‌توان از دیگر تست‌ های تشخیصی سرطان پروستات به شمار آورد که طی آن پزشک با استفاده از انگشت دستکش دار، رکتوم بیمار را معاینه می‌کند.

در این معاینه توده‌های احتمالی و یا سایز پروستات بررسی می‌شوند و بر این اساس پزشک می‌تواند سرطانی شدن پروستات را تا حدودی تشخیص دهد.

این تست کمتر از 1 دقیقه به طول می‌انجامد و به جز احساس ناراحتی احتمالی، دردی را برای بیمار به همراه نخواهد داشت.

• تست (PCA3)

تست (PCA3) یکی دیگر از راه های تشخیص سرطان پروستات محسوب می‌شود که با کمک ادرار، سرطانی شدن پروستات را نشان می‌دهد.

این تست نوعی آزمایش مولکولی است که وجود آنتی ژن‌های موجود در ادرار را تشخیص می‌دهد. از آن جایی که برخی آنتی ژن‌ها تنها مختص سرطان پروستات هستند، اگر در ادرار یافت شوند، نشانه‌ ای از سرطانی شدن این غده خواهند بود.

البته برخی دیگر از شرایط مثل التهاب یا عفونی بودن پروستات هم ممکن است سطح (PCA3) را افزایش دهند.

ام ار آی برای تشخیص سرطان پروستات

علاوه بر تمامی تست های تشخیصی سرطان پروستات که در بالا به آن‌ها اشاره کردیم، در مواردی هم می‌توان از ام آر آی برای ارزیابی و تشخیص این بیماری استفاده کرد.

در تصویر ام آر آی از ابزارهایی آهنربایی برای ایجاد تصویر مناسب از ناحیه پروستات و بافت‌های اطراف آن استفاده می‌شود.

اسکن (MRI) در بسیاری از مواقع قبل از انجام بیوپسی یا همان نمونه برداری انجام می‌شود تا به کمک آن رشد سرطان در نواحی درگیر و سرعت انتشار آن مشخص شود.

از مزایای آزمایش ام آر آی در تشخیص سرطان پروستات می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم.

• این شیوه می‌تواند نشان دهد که تا چه اندازه به بیوپسی نیاز دارید.
• ام آر آی در تشخیص سرطان پروستات نسبت به بیوپسی معایب کمتری دارد.
• اگر بعد از ام آر آی بیوپسی بگیرید، به آزمایشات کمتری نیاز خواهید داشت، چون اسکن (MRI) اطلاعات زیادی را در اختیار پزشک قرار می‌دهد.
• در صورت نیاز به انجام بیوپسی، تصویر ام آر آی می‌تواند نقاط دقیق برای نمونه برداری را مشخص کند.

تفسیر ام آر آی

برای تشخیص سرطان پروستات، نتایج آزمایش شما توسط پزشک تفسیر می‌شوند. در طی تفسیر نتایج پزشک یا رادیولوژیست می‌تواند به تصاویر دریافتی از 1 تا 5 امتیاز دهد.

این امتیاز که نمره لیکرت (Likert) یا (PI-RADS) نامیده می‌شود، میزان ابتلا به سرطان پروستات را نشان خواهند داد. در ادامه به تفسیر این امتیازات می‌پردازیم:

• امتیاز 1 = بعید است که سرطان داشته باشید.
• امتیاز 2 = بعید است سرطان پروستات نیاز به درمان داشته باشید.
• امتیاز 3 = از طریق این اسکن نمی‌توان ابتلا به سرطان پروستات را تشخیص داد.
• امتیاز 4 = به احتمال زیاد دارای سرطان پروستات نیازمند درمان هستید.
• امتیاز 5 = به احتمال بسیار زیاد سرطان پروستات دارید و باید درمان شوید.

تست آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) چیست؟

آنتی ژن اختصاصی پروستات که با نام اختصاری (PSA) شناخته می‌شود، نوعی پروتئین است که توسط سلول‌های سالم یا بیمار غده پروستات تولید می‌شود.

بنابراین در بسیاری از مواقع تست آنتی ژن مربوط به این ناحیه، از راه های تشخیص سرطان پروستات خواهد بود.

این تست توسط FDA)) برای اولین بار در سال 1986 به منظور نظارت بر پیشرفت سرطان پروستات مردانی که قبلاً بیمار شده بودند، تأیید شد.

این سازمان در سال 1994 از تست آنتی ژن اختصاصی پروستات به منظور تشخیص سرطان پروستات افراد بالای 50 سال استفاده کرد.

پس از آن در سال 2008 بود که بسیاری از سازمان‌های حرفه ای غربالگری سرطان پروستات و گروهی از پزشکان، افراد در معرض خطر را تشویق کردند که به صورت سالانه این تست را به همراه آزمایش دیجیتال رکتوم به منظور تشخیص سرطان پروستات انجام دهند.

ضمن اینکه این تست علاوه بر سرطان پروستات می‌تواند چندین بیماری دیگر ناحیه پروستات را نیز تشخیص دهد.

تفسیر آزمایش (PSA)

جالب است بدانید که مقدار آنتی ژن اختصاصی پروستات می‌تواند رابطه مستقیمی با سن داشته باشد.

بنابراین این مقدار در حالت طبیعی بر اساس سن افراد متفاوت است که افزایش غیرطبیعی مقدار این آنتی ژن در طول یکسال ممکن است نشانه‌ خطر محسوب شود.

برای مثال در صورتی که نمره آنتی ژن شما در طول یکسال از مرز 0.35 نانوگرم در میلی لیتر افزایش یابد، پزشک ممکن است شما را برای انجام تست های تشخیصی سرطان پروستات به مراکز آزمایشگاهی ارجاع دهد. در ادامه به بررسی نمرات غیرطبیعی (PSA) بر اساس سن می‌پردازیم:

• افراد 40 تا 50 ساله: بیشتر از 2.5 نانوگرم در میلی لیتر غیرطبیعی
• افراد 60 سال به بالا: بیشتر از 4.0 نانوگرم در میلی لیتر غیرطبیعی

نمونه برداری یا بیوپسی برای تشخیص سرطان پروستات

بیوپسی یکی دیگر از راه های تشخیص سرطان پروستات محسوب می‌شود که طی آن از بافت پروستات نمونه برداری می‌کنند.

طی این فرآیند نمونه‌هایی از بافت مشکوک غده پروستات برداشته می‌شود. در این روش از یک سوزن برای برداشتن بافت استفاده می‌شود.

بیوپسی معمولاً بعد از انجام یکی از آزمایشات ام آر آی یا آزمایش خون آنتی ژن اختصاصی پروستات انجام می‌شود.

پزشک آزمایشگاه بعد از برداشتن نمونه بافت از پروستات، این بافت‌ها را از نظر ناهنجاری‌های سلولی بررسی می‌کند.

برای بررسی این بافت‌ها، نمونه مذکور را زیر میکروسکوپ قرار می‌دهند و در صورتی که سلول‌های سرطانی مشاهده شوند، برای تعیین سرعت پیشرفت احتمالی آن‌ها، بیمار به پزشک ارجاع داده می‌شود.

پزشک معالج نیز بر اساس نتایج آزمایش بیوپسی، بهترین گزینه درمانی را به بیمار پیشنهاد می‌کند. این آزمایش ممکن است معایب زیر را به دنبال داشته باشد:

• خونریزی در محل بیوپسی
• خون در مایع منی
• خون در ادرار
• بروز مشکل در ادرار کردن
• بروز عفونت

تفسیر نتیجه بیوپسی (نمره گلیسون)

پزشک معالج بعد از دریافت جواب آزمایش به بررسی گزارش آسیب شناسی می‌پردازد. این گزارش وجود یا عدم وجود سلول‌های غیرطبیعی در ناحیه پروستات را نشان می‌دهد.

در برخی از مواقع هم ممکن است سلول‌ها غیرطبیعی باشند، اما سرطانی نیز نباشند. در این صورت برای شرح این موقعیت از عبارات خاصی استفاده می‌شود.

اما درجه بندی سرطان پروستات در این روش بر اساس نمره گلیسون بین 2 (سرطان غیرتهاجمی) تا 10 (سرطان بسیار تهاجمی) خواهد بود که ادامه به شرح آن خواهیم پرداخت.

• نمره 6: سرطان پروستات با درجه پایین
• نمره 7: سرطان پروستات درجه متوسط
• نمره 8: سرطان پروستات با درجه بالا
• نمره 9 تا 10: سرطان پروستات بسیار تهاجمی

نکته: اکثر نمرات گلیسون برای تشخیص سرطان پروستات بین 6 تا 10 خواهند بود.

علائم سرطان پروستات در سونوگرافی

از دیگر راه های تشخیص سرطان پروستات می‌توانیم به سونوگرافی اشاره کنیم. در مقایسه ام آر آی و سونوگرافی باید بگوییم که اسکن ام آر آی گران تر است.

به همین دلیل استفاده از سونوگرافی خصوصاً برای کشورهای جهان سوم و قشرهای کم درآمد بیشتر توصیه می‌شود.

از سوی دیگر همه بیماران قادر به انجام ام آر آی نیستند، زیرا برخی فوبیای فضای بسته دارند و عده ای دیگر ممکن است مفصل لگن خود را تعویض کرده باشند.

بنابراین سونوگرافی گزینه بهتر و در دسترس تری برای تشخیص سرطان پروستات محسوب می‌شود.

بر اساس داده‌های دریافتی سونوگرافی در تشخیص سرطان پروستات تا حد زیادی قابل اطمینان است و موارد مبتلا را با دقت زیادی تشخیص می‌دهد.

اما نرخ منفی این دستگاه برای تشخیص سرطان پروستات 3.4 درصد در موارد شدید است. محققان بریتانیایی عقیده دارند که نوع خاصی از اسکن اولتراسوند می‌تواند به عنوان یک آزمایش بالقوه در تشخیص سرطان پروستات موفق عمل کند.

تفسیر جواب سونوگرافی پروستات

در سونوگرافی پروستات از امواج صوتی برای تصویربرداری از این ناحیه استفاده می‌شود. از سونوگرافی برای بررسی اندازه، محل و شکل غده پروستات و البته ساختارهای مجاور آن استفاده می‌شود.

بعد از اینکه جواب سونوگرافی برای تشخیص سرطان پروستات آماده شد، پزشک با بررسی گزارش، ناهنجاری‌ها یا شرایط خاص پروستات را بررسی می‌کند و در صورت رؤیت تومورهای سرطانی، بافت‌های اضافی یا بزرگی پروستات بر اساس نقاط سفید رنگ متراکم روی عکس سونو، درباره درمان بیمار تصمیم می‌گیرد.

اندازه طبیعی پروستات در سونوگرافی

غده پروستات بین دیافراگم تناسلی محل ادرار و گردن مثانه قرار گرفته است. این ناحیه دقیقاً جلوی راست روده جای گرفته است.

ممکن است در هنگام دریافت جواب سونوگرافی کنجکاو شوید که اندازه طبیعی پروستات چقدر خواهد بود و از این طریق قبل از پاسخ دکتر برای تشخیص سرطان پروستات، خودتان تا حدودی از نتیجه آگاهی پیدا کنید.

در حالت عادی پروستات باید دارای ابعاد تقریباً 3 × 3 × 5 سانتی متر باشد. ضمن اینکه یک پروستات با اندازه طبیعی حدود 25 گرم وزن دارد. این در حالی است که پروستات بزرگ شده بیشتر از 80 گرم وزن دارد.

 ژنتیک سرطان پروستات

نقش ژنتیکی در خطر سرطان پروستات ثبت شده است و دانش در مورد ژنتیک مولکولی این بیماری در حال افزایش است.

به طوری که مدیریت بالینی و راهکارهای درمانی مبتنی بر علت یابی انواع جهش های بیماری‌زای ارثی درسرطان ها در حال ظهور است.

عواملی که نقش ژنتیکی در سرطان پروستات را مطرح می‌کنند شامل موارد زیر است:

1.  بستگان درجه اول مبتلا به سرطان پروستات، از جمله سه نسل متوالی مبتلا به سرطان پروستات در دودمان مادری یا پدری.
2. سرطان پروستات با شروع زودرس (سن ≤55 سال).
3.  سرطان پروستات با سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان های دیگر (مانند سینه، تخمدان، پانکراس).

• ژن های مرتبط و انواع تک نوکلئوتیدی (SNV)

چندین ژن و ناحیه کروموزومی با سرطان پروستات در آنالیزهای مختلف پیوند، مطالعات مورد-شاهدی، مطالعات ارتباط گسترده ژنوم (GWAS)، توالی‌یابی نسل بعدی (NGS) و مطالعات نقشه‌برداری ترکیبی مرتبط هستند.

جهش بیماری‌زا در ژن‌هایی، مانند BRCA1، BRCA2، ژن‌های سیستم ترمیم (mismatch repair genes) و HOXB13 در موارد ایجاد خطر ابتلا به ​​سرطان پروستات اثبات شده است. برخی از آنها مانند BRCA2 دارای ارتباط بالینی در درمان و غربالگری سرطان پروستات هستند.

بنابراین در موارد مشکوک به سرطان وراثتی پروستات می توان از آزمایش های ژنتیکی به عنوان بک روش مولکولی دقیق استفاده کرد. 

غربالگری سرطان پروستات

غربالگری در تشخیص سرطان پروستات حرف اول را می‌زند. اما در بین همه روش‌های تشخیص سرطان پروستات، تست آنتی ژن اختصاصی از بهترین استانداردها برای غربالگری محسوب می‌شود.

با این آزمایش مشخص می‌شود که اگر نمره (PSA) غیرطبیعی دارید، ممکن است برای آزمایش‌های بیشتر مانند تست (PHI) ارجاع داده شوید.

این آزمایش شاخص سلامت پروستات است که به عنوان یک آزمایش خون دقیق تر، در تشخیص سرطان پروستات، میزان خطر ابتلا به این بیماری را اندازه گیری می‌کند.

برای غربالگری و تشخیص سرطان پروستات ممکن است پزشک در برخی از مواقع آزمایش ادرار را به شما پیشنهاد دهد.

این آزمایش ژن (PCA3) را در ادرار شما تشخیص می‌دهد و همچنین می‌تواند به پزشک کمک کند تا خطر سرطان پروستات شما را بهتر ارزیابی کند.

تشخیص سرطان پروستات با آزمایش خون

همانطور که گفتیم آزمایش خون یکی از بهترین روش‌های تشخیص سرطان پروستات است. البته نمی‌توان تنها به تست خون بسنده کرد، زیرا یک آزمایش خون برای کمک به تشخیص سرطان پروستات کامل نیست.

برای مثال تستPSA) ) نمی‌تواند همه سرطان‌های پروستات را تشخیص دهد. به همین دلیل بهترین انتخاب استفاده از چند روش ترکیبی خواهد بود. البته این در صورتی است که علائم اولیه داشته باشید یا نتایج یکی از آزمایشات مشکوک باشند.

اما به طور کلی اگر برای ارزیابی سرطان پروستات به پزشک مراجعه کنید، از دو آزمایش اولیه معاینه دیجیتال رکتوم و آزمایش خون آنتی ژن اختصاصی پروستات برای تشخیص دقیق استفاده می‌شود.

گفته می‌شود که بیوپسی ابزار اصلی برای تشخیص سرطان پروستات است، اما این روش می‌تواند عوارضی را به دنبال داشته باشد، به همین دلیل تشخیص شیوه کاربردی بر اساس نظر پزشک خواهد بود.

مراجعه به پزشک

یکی از مباحث مهم پیرامون سرطان پروستات، بحث زمان مراجعه به پزشک است. بر اساس توصیه‌های انجام شده توسط انجمن سرطان ایالات متحده، به مردان توصیه می‌شود نباید قبل از اطمینان از سرطان پروستات غربالگری شوند.

به عبارتی بهتر است افراد بعد از آگاهی از خطرات و مزایای غربالگری سرطان پروستات و بعد از شناخت اطلاعات کامل در این زمینه نسبت به انجام تست های تشخیصی سرطان پروستات اقدام کنند یا تصمیمی آگاهانه تر در این زمینه بگیرند.

افراد بسته به اینکه در کدام گروه قرار دارند، باید در مورد مراجعه به پزشک تصمیم بگیرند. برای مثال اگر علائم خاصی ندارید و سن شما زیر 50 سال است، نیازی به انجام تست های تشخیصی سرطان پروستات نخواهید داشت.

از طرفی اگر جزو گروه‌‌های پرخطر هستید مثلاً سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان پروستات دارید یا سیاه پوست هستید، می‌توانید به طور منظم برای غربالگری سرطان ناحیه پروستات اقدام کنید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

علاوه بر داشتن عوامل پرخطر برای برخی مردان، داشتن یک سری علائم در تشخیص سرطان پروستات کمک کننده خواهند بود.

به همین دلیل هنگام مشاهده هر یک از این علائم باید به پزشک مراجعه کنید تا در صورت نیاز شما را برای انجام تست های تشخیصی سرطان پروستات به مراکز و آزمایشگاه‌های گوناگون ارجاع دهد. در ادامه به معرفی این علائم می‌پردازیم.

• داشتن تکرر ادرار مداوم
• داشتن خون در مایع منی
• احساس درد در زمان انزال منی
• احساس درد در زمان ادرار
• بروز مشکل در شروع ادرار یا توقف جریان ادرار

جمع بندی

• سرطان پروستات یکی از سرطان‌های شایع در بین مردان است که البته نرخ مرگ و میر کمتری نسبت به بسیاری از سرطان‌ها دارد.
• انجام غربالگری سرطان ناحیه پروستات به عوامل متعددی از جمله سن فرد و سابقه خانوادگی او بستگی دارد و در تشخیص سرطان پروستات بسیار مؤثر است.
• راه های تشخیص سرطان پروستات بسیار متنوع هستند که از جمله آن‌ها می‌توانیم به نمونه برداری، انواع اسکن‌ها و تست دیجییتال رکتوم اشاره کنیم.
• تست (PSA) یک آزمایش خون است که طی آن میزان نوعی پروتئین به نام آنتی ژن اختصاصی پروستات را اندازه گیری می‌کند. از این نوع روش تشخیص سرطان پروستات برای افراد 30 سال به بالا استفاده می‌شود.
• برای تشخیص سرطان پروستات می‌توان از نتایج آزمایش ادرار نیز استفاده کرد.
• اگر در گروه پرخطر قرار دارید، بهتر است به صورت مداوم غربالگری‌های سالانه را انجام دهید تا در صورت تشخیص سرطان پروستات در مراحل اولیه برای درمان قطعی آن اقدام کنید.